"Koffie onder Buren" met Zaid uit Diegem-Lo

Tussen vliegtuigen, familie & schapen

Zaid groeide op in Diegem-Lo, een woonkern net naast Brussels Airport waar vliegtuigen dagelijks boven zijn hoofd opstijgen en landen,  maar vooral een plek  waar hij zich thuis voelt.

“Sommige mensen vragen mij: ‘Hoe voelt dat om naast de luchthaven te wonen?’. Voor mij is dat gewoon zoals ergens anders wonen, je wordt dat gewoon.”

Meer zelfs, de luchthaven is ook zijn werkplek. Als student werkt hij bij DHL als Loader Sorter of Ramp Handler op het tarmac. “Het is soms zwaar”, zegt hij, “maar je voelt dat je midden in de actie zit. Elke dag is anders.”

Zijn fascinatie voor de luchthaven begon al heel vroeg: “Ik was als kind al naar vliegtuigen aan het kijken. Telkens ik een vliegtuig zag opstijgen, dacht ik meteen aan vakantie. Ik beeldde me in hoe het was voor die mensen die vertrokken.”

Nu hij er zelf werkt, is die interesse alleen maar groter geworden.

Hij herkent de verschillende vliegtuigtypes, en ziet hoe spotters en fotografen langs de bermen komen om datzelfde vast te leggen. “Ik vind dat leuk, dat er zoveel mensen komen kijken en fotograferen. Voor mij is dat heel vertrouwd, want ik ben ermee opgegroeid.”

Niet alleen Zaid heeft een band met Brussels Airport: zijn hele familie ademt luchthaven. “We werken allemaal bij DHL,” zegt hij trots. “Mijn vader, mijn nonkels en nu ikzelf ook als student”

Wonen in Diegem-Lo

Zaid’s thuisbasis ligt in een klein en gezellig hoekje van Diegem-Lo. “Daar woont mijn grootmoeder”, wijst hij. “Wij zijn van plan om naar dat grotere huis te verhuizen, want we zijn met veel in ons gezin. We blijven wel in Diegem-Lo, gewoon een paar huizen verder. Mocht mijn grootmoeder ooit hulp nodig hebben, is er plaats genoeg om haar bij ons in huis te nemen.”

Wonen naast de luchthaven is voor Zaid ook een praktisch voordeel. “Er zijn bussen naar Mechelen, Leuven en de trein stopt gewoon onder de luchthaven. De Brusselse ring ligt vlakbij. Eigenlijk zijn we hier verbonden met heel België en dat is een groot pluspunt.”

Maar naast die internationale dynamiek is er ook de warmte van een hechte buurt. Diegem-Lo is een bijzondere plek. Het is geen klassiek dorp. Omringd door de Brusselse ring en de luchthaven, wordt er al decennia gevochten om het dorpse karakter te bewaren.

De familie van Zaid woont in verschillende huizen rond dezelfde straat, vaak in woningen die ooit in verval dreigden te raken maar nieuw leven kregen dankzij families zoals de hunne. Zijn grootouders kochten er een huis in de jaren ‘80, toen veel panden leegstonden. Samen met andere gezinnen zorgden ze ervoor dat Diegem-Lo niet verkommerde, maar een levendige gemeenschap bleef.

“Dankzij mensen zoals de familie van Zaid is het eigenlijk hier gered,” vertelt Rik Haegebaert, voorzitter van het lokale wijkcomité. “Met beperkte middelen hebben we huizen opgeknapt, projectontwikkelaars tegengehouden en ervoor gezorgd dat dit dorp bleef bestaan.”

Zoals Zaid het omschrijft: “Ik kan me niks anders inbeelden dan Diegem-Lo. Ik zou hier nooit weg willen.”

Liefde voor schapen

Naast zijn liefde voor vliegtuigen en zijn familie, heeft Zaid nog een derde passie: dieren, en dan vooral schapen. Die liefde begon in zijn kindertijd, tijdens vakanties in Marokko.

“Ik ging altijd naar de boerderij van neven van mijn ouders. Zij hadden koeien en schapen. Als kind was ik altijd daar te vinden. Zelfs slapen deed ik het liefst tussen de dieren.”

Die vroegere nieuwsgierigheid groeide uit tot een blijvende passie. Nu vind je Zaid op een weide in het hartje van Diegem-Lo tussen zijn eigen schapen. “Ik was altijd al met dieren bezig geweest. Tot ik op een dag twee schapen in de tuin vond. Als geschenk gekregen van een familievriend.”

“Onze buurman had hier vroeger geiten en een ezel staan’, gaat Zaid verder. “Toen hij ouder werd, werd het voor hem wat moeilijk om alles te onderhouden. Toen het stuk grond vrijkwam, heb ik het initiatief genomen om er zelf dieren op te zetten. Sinds mijn tiende ben ik ermee bezig, nu dus al tien jaar.”

Onderweg naar school vroeger, richting  Leuven, zag hij vanuit de bus vaak schapen grazen op de geluidsberm van Steenokkerzeel, vlakbij de luchthaven. “Ik vind dat fantastisch. Dat is een ecologische manier om het gras te maaien. Schapen doen wat ze het beste kunnen, ze krijgen voedsel en de herder is ook weer blij met een extra plek voor zijn schapen. Het is wel een droom van mij om mijn schapen te mogen laten grazen op de geluidsberm van de luchthaven. Zo in mijn eigen buurt.”